"மரணத்தின் கண்களில் மையெழுதுவேன்நான்
வரிகூட்டி வாசிக்க வைப்பேன் - இருட்டினைப்
பொய்யுண்ணும்; பொய்யை மரணமுண்ணும்; அஃதினை
மெய்யுண்ணும்; மெய்யினையோ நான்." - அ.க.
Sunday, September 10, 2006
செல்லக் கிளியே 'செல்'லை எடு
தரையினில் கால் படாமலே நடக்கிறாய் - வளர்
கனவினில் பல காதங்கள் கடக்கிறாய்.
ஒளிகிற உணர்வைக் கண்டு பிடிக்கிறாய் - விழி
ஒளிதரும் மதுவை மொண்டு குடிக்கிறாய்.
நினைக்கையில் நீயும் அதையே நினைக்கிறாய் - என்
நினைவினை நாலெட்டாக மடிக்கிறாய்.
எனக்கொரு துன்பம் என்றால் துடிக்கிறாய் - உன்
இமைகளும் அறியாது கண்ணீர் வடிக்கிறாய்.
மனத்தினுள் என்னைப் படம் பிடிக்கிறாய் - என்
மவுனத்தை அணுஅணுவாகப் படிக்கிறாய்.
தாமதம் ஆனால் வார்த்தை தடிக்கிறாய் - பெரும்
சண்டமாருதத்தைப் போலே இடிக்கிறாய்.
தொடுகிற தொலைவில்தான் நீ இருக்கிறாய் - செல்லில்
தொடர்புகொள் நிலையில் இல்லை என விடுக்கிறாய்.
அழைக்கிற செல்லைக் கொஞ்சம் எடுக்கிறாயா? - இல்லை
அழையாத தொலைவுக்கு என்னைக் கொடுக்கிறாயா?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment